Ontstaan van de Davis Cup

Meestal spelen tennissers voor zichzelf, maar tijdens de Davis Cup komen ze uit voor hun land. Dit jaarlijks terugkerende internationaal landenteamtornooi voor heren enkel- en dubbelspel werd in 1900 voor het eerst gespeeld onder de naam “International Lawn Tennis Challenge”. Pas vanaf 1945 spreekt men echter van de Davis Cup, als eerbetoon aan de man die de allereerste editie organiseerde: Dwight Davis (1879-1945).

Dwight Davis (links op foto) was een verdienstelijk tennisser in zowel enkelspel als dubbelspel. Hij speelde samen met zijn partner Holcombe Ward (zie foto rechts). Hij bedacht de structuur van het jaarlijks weerkerend tornooi, dat voor het eerst gespeeld werd op Longwood Cricket Club in London tussen de UK en de Verenigde Staten. Davis kocht van zijn eigen geld een trofee die aan de overwinnaar overhandigd werd en die ontworpen werd door William Durgin.

Vanaf 1904  sloten Frankrijk en België aan. Andere landen volgden later en nu nemen er meer dan honderd landen deel. België en Nederland wonnen de Davis Cup nog nooit. België was er wel een paar keer dichtbij. In 1904, 2015 en 2017 was België verliezend finalist.

In 2019 kreeg het toernooi een nieuwe opzet. Achttien landen, die voorheen onderdeel uitmaakten van de Wereldgroep, speelden een toernooi in Madrid. De landen waren verdeeld in 6 poules van 3 landen die ieder 2 wedstrijden speelden. De nummers 1 van de poules plaatsten zich direct voor de kwartfinales, samen met de twee beste nummers 2. Vanaf dat moment speelden de landen in een knock-out systeem tegen elkaar, tot en met de finale. De eerste editie van deze nieuwe opzet werd gewonnen door gastland Spanje.