Duke Ellington (1899-1974)

Edward Kennedy Ellington werd geboren op 29 april 1899 in Washington D.C.in een burgerlijke middenstandsfamilie. Zijn vader was een tijdje ober op het Witte Huis om daarna een cateringsbedrijf op te starten. Zijn eerste pianolessen kreeg hij van zijn moeder. Zijn opvoeding drukte ook zijn stempel op zijn latere karakter, want hij stond bekend voor zijn ijdelheid en zijn uitermate autoritaire manier van omgaan met zijn bandleden en zelfs met zijn eigen familie. Vanwege zijn deftige verschijning werd hij al in zijn jeugd door zijn klasgenoten “Duke” genoemd en die naam streelde zodanig zijn ijdelheid dat hij hem voor de rest van zijn leven meedroeg.
Zijn carrière als professioneel musicus begon op 17-jarige leeftijd. Toen hij 24 was sloot hij zich aan bij de groep van Elmer Snowden, maar wegens interne problemen gebeurde er een herschikking en werd Duke leider van de band “The Washingtons”. Ze toerden tot 1927 als dansorkest door New England (=uiterste noord-oosten van de Verenigde Staten), maar toen de destijds beroemde King Oliver teveel geld vroeg voor de Cotton Club in New York, verving hij hem als huisorkest. Als “Duke Ellington and his Jungle Band” verwierf hij nationale bekendheid door radio-uitzendingen die gemaakt werden in de Cotton Club. Hij vertrok daar in 1931 en produceerde veel werk voor platenstudio’s en filmstudio’s en toerde veelvuldig door de US en Europa. Hij bereikte zijn hoogtepunten in de jaren veertig en werkte samen met ontelbare gereputeerde instrumentalisten. Zijn muzikale invloed op andere uitvoerders en artiesten is onmetelijk. Hij overleed aan een longontsteking op 24 mei 1974.
Zijn meest bekende composities waren: Take the A Train, Satin Doll, East St. Louis Toodle-Oo, Rockin’in Rythm, Mood Indigo, Caravan, Sophisticated Lady, Creole Love Call, In a Sentimental Mood.
Diverse muzikanten hebben hem eer betoond met een song of een lp: Dave Brubeck met “The Duke”, Stevie Wonder met “Sir Duke”, Miles Davis met “He Loved Him Madly”, Steely Dan met “East St.Louis toodle-oo” en Joe Jackson wijdde een hele lp aan hem “The Duke”.