Twee muzikale hoogtepunten van Bob Dylan

Dylan was geen echte hitparade-artiest, vandaar mijn late ontdekking van Bwaab in 1967 met een compilatie-lp “Greatest Hits” genoemd. Daarop stond een liefdeslied dat mij direct aansprak: “She belongs to me”. Deze song was eerder uitgebracht op zijn “Bringing it all back home”-lp. De opname dateert van 14 januari 1965 en de titel zou in deze tijd de feministen de bomen injagen, alhoewel bij aanhoren van de volledige tekst wil Bob zijn geliefde niet fysisch bezitten, maar is het een uiting van trots op zijn huidig lief, Joan Baez. Waarom we dat weten is door de tekstlijn: “She wears an Egyptian ring that sparkles before she speaks”. Bob had haar die ring gegeven en met deze zin alludeert hij op haar assertiviteit, want Joan zou nooit een man toestaan dat ze zijn bezit was, zelfs Bob niet. En Bob bevestigt dit door te zinspelen op haar onwankelbare morele overtuiging: “She never stumbles, she’s got no place to fall”. Maar toch vindt hij haar voortdurend hengelen naar complimentjes zo vermoeiend: “Bow down to her on Sunday”. Opmerkelijk ook is dat de openingszin “Don’t look back” diende als titel voor de film die opgenomen werd tijdens Dylan’s tour in de UK in 1965 toen de verhouding tussen Joan en Bob op de klippen liep.

De tweede oorwurm, voor mij althans, was “Rainy Day Women 12 & 35”, opgenomen op 10 maart 1966 voor de dubbelaar “Blonde on Blonde” als laatste nummer van de Nashville sessies. Robbie Robertson was afwezig omdat hij een pakje sigaretten ging halen en de song was voltooid bij zijn terugkeer. De song lijkt wel gespeeld door een fanfare die aan de drugs was, denk aan het refrein: “Everybody must get stoned”. Zijn platenmaatschappij Columbia was zo opgezet met de song dat ze het riskeerden om als single uit te brengen, niettegenstaande de te verwachten verbanning van de radios. Toch klom het lied naar de top van de hitparades, 2de plaats in Amerika en 7de in de UK. En toch beweert Dylan dat het geen drug-song was en is, althans in de ogen van de meester: “opium, hash en pot zijn geen drugs voor mij, het verbuigt enkel mijn bewustzijn een beetje”. Tegen de biograaf Robert Shelton gaf hij toe dat hij “medicijnen” nodig heeft om de druk en het tempo te kunnen uithouden. En het was toch John Lennon die zei dat Dylan hem liet kennismaken met drugs bij hun eerste ontmoeting.  In de song “Doctor Robert” van de Beatles is zelfs een verwijzing naar Dylan, door een paar keer “Bob Robert” te zingen. De inspiratie voor dit lied haalde Bob naar verluidt gedeeltelijk van een Ray Charles song: “Let’s go get stoned”, dat hij hoorde toen hij met Phil Spector een consumptie nuttigde in een koffieshop in Los Angeles.